Rozliczanie za energię oddaną do sieci dystrybucyjnej – przykład
Od 1 lipca 2016 obowiązuje bilansowanie o którym wspominałem w poprzednim wpisie (Zasady rozliczania za energię oddaną do sieci przez mikroinstalacje osób fizycznych.)
W perspektywie nadprodukcji energii bądź planowania instalacji fotowoltaicznej warto rozważyć możliwość ograniczenia rachunków za paliwa służące do ogrzewania naszego domu i zainstalować więcej mocy ogniw fowotoltaicznych.
W praktyce bilansowanie prywatnych wytwórców energii elektrycznej wygląda jak na zdjęciu:
Instalacja prosumencka o mocy 3,24kWp rozpoczęła pracę 28 lipca 2016. Rachunek opiewa na okres do końca grudnia 2016, więc na miesiące kiedy ilość energii pozyskanej z promieniowania słonecznego zaczyna maleć z miesiąca na miesiąc.
Mikroinstalacja wyprodukowała w tym czasie 1360kWh z czego 695 kWh trafiło do sieci.
Daje to blisko 50 procentowy wskaźnik konsumpcji własnej energii wyprodukowanej z fotowoltaiki.
Dystrybutor pomniejszył na rachunku energię wprowadzoną do sieci o wskaźnik 0,8 ponieważ jest to instalacja w przedziale mocy do 10kWp, klienta prywatnego który nie korzystał z dofinansowania.
W efekcie do odliczenia od energii pobranej przez użytkownika pozostaje 695 kWh*0,8 = 556 kWh
W rozważanym okresie pracy elektrowni słonecznej, według wskazań licznika pobrano 1336,7 kWh – zaokrąglając 1337 kWh
Więc do rozliczenia pozostaje 1337 kWh – 556 kWh = 781 kWh i od tej ilości energii dystrybutor naliczy wg stawek adekwatnych dla danej taryfy opłaty za energię zużytą.
Na blogu wspominano już, że przy obecnych przepisach najbardziej opłacalny jest model optymalnego dopasowania mocy instalacji i jej przewidywanego uzysku do zużycia domu/posesji/zakładu na której ma się ona znajdować.
Adam Rółkowski
11.06.2017
